Σαν ένα σπίτι

Υπάρχουν καλές και κακές ιστοσελίδες, ανάλογα με το νού που τις κινεί.
Καμιά φορά υποφέρουν από άναρχο υπερκορεσμό, σαν ένα σπίτι που γέμισε ένα σωρό αντικείμενα.

Του

Δημήτρη Κιούκια

Διοικητική συνοχή

Επιδιώκουμε υποτίθεται την κοινωνική συνοχή. Θέλουμε δηλαδή να προσδώσουμε στην κοινωνία ένα πλάνο και μια αίσθηση του ανήκειν. Το επιχειρούμε αυτό με διάφορες πολιτικές, όπως κατα της φτώχειας. Ανακατανέμουμε δηλαδή, κατα κάποιο τρόπο, διακηρυγμένο έστω (επικοινωνιακό;), πόρους και ανθρώπους.

Μερικές φορές επιδιώκουμε και την διοικητική συνοχή. Δοκιμάζουμε διάφορες πολιτικές, αρκετές απ'αυτές ενιαίες (μεγάλα νομοσχέδια). Ωστόσο, ο στόχος αυτός υπονομεύεται από άλλες ταυτίσεις και ταυτότητες. Εδώ θυμόμαστε το "απρόσωπο" της γραφειοκρατίας και τον υποτιθέμενο ρασιοναλισμό της.

Πως μπορεί να εξυπηρετηθεί αυτός, αν θεωρηθεί άξιος λόγου; Με ποιό esprit? Xρειάζεται και εδώ μερική ανακατανομή πόρων και ανθρώπων; Είναι αρκετό;

Ευχαριστώ,

Δημήτρης Κιούκιας

Mη λές τίποτα

Μπορούμε να λέμε και να μη λέμε τίποτα μ'αυτά που λέμε, αλλά τότε που πρέπει να απευθυνθούμε για να μπορέσουμε να γίνουμε πιο μεταδοτικοί; Ποιά είναι η λογοδοσία; Τι πρέπει να κάνουμε;

"Προστακτική", δοκιμή.

Μη βάζεις νούμερα, παρά μόνο στο οικείο κουτάκι.


Δ. Κιούκιας

Προαναγγελία υπό αίρεση

Ίσως ακολουθήσουν επίσης σκέψεις για την προσωπικότητα, την γραφειοκρατία και το ημέρωμα των θηρίων.

Προσεχώς

Συζήτηση για την ελαττωματική χρήση συσχετισμών στην πολιτική και κοινωνική επικοινωνία.

Το καλύτερο

Το καλύτερο χιούμορ είναι το γραπτό.

"Καλωσορίσατε"!

Δημήτρης

Η διακοπή

Η διακοπή της ζωής μας είναι διακοπή της απειρότητας και έτσι ονομαζόμαστε θνητοί και όχι θεοί.

Του

Δημήτρη Κιούκια

Φύση και ερμηνεία

Όσοι ανεβαίνουν την πνευματική σκάλα, όπως σωστά το φαντάστηκε ο Πλάτωνας, φτάνουν στην υποψία ότι υπάρχει μια ανώτερη τάξη νοηματοδότησης, που μας υπερβαίνει (τότε λένε «εν οίδα ότι ουδέν οίδα»). Να τό θέσουμε και έτσι: αφού ερμηνεύουμε τη φύση, κάποιος πρέπει να την έχει γράψει. Ή κι έτσι: αφού μπορούμε να κάνουμε περίπλοκους συλλογισμούς, θα πρέπει να υπάρχουν ακόμα (να μην πούμε απείρως) πιο περίπλοκοι.

Του

Δημήτρη Κιούκια