Ενημέρωση βιβλιογραφίας

Παρακαλω δείτε όλο το κείμενο του κεφαλαίου μας με τίτλο "Επιδιώκοντας αυθεντικότερες νουβέλες για το κράτος και τις σχέσεις του", μέρος συλλογικού τόμου, στο "Research Gate" (online, Dimitris K. Kioukias).

Ευχαριστώ, Δ.Κ.

Σχέσεις και σχέσεις

Για να ρυθμίζουμε καλύτερα τις σχέσεις μας, πρέπει να τις αποσαφηνίζουμε, σε πιό πεδίο ανήκει η καθεμία. Η χρησιμοποίηση σχέσεων άλλου πεδίου στο δικό μας, αυτό που μας συμφέρει κάθε φορά, καταστρέφει, νομίζω, κάθε είδους σχέση, την "αλλοτριώνει", ενώ ενισχύει και τη βία.
Με άλλα λόγια, η απαλλοτρίωση σχέσεων είναι βίαια διαδικασία.

Δείτε σχετικά: Δ. Κιούκιας κείμενα ανάλυσης 4ου και 5ου Συνεδρίου Διοικητικών Επιστημόνων (Σάκκουλας 2014, Εθνικό Τυπογραφείο 2016).

Άρνηση εαυτών

Στο ποδόσφαιρο μερικές φορές η επιδίωξη αποτελέσματος με έτοιμους παίκτες και πατέντες από δω κι από κεί, από μέσα και απ'εξω, φέρνει την απώλεια ταυτότητας, χαρακτήρα και αναγνωρισιμότητας. Γενικευόμενο το σύστημα οδηγεί σε μια ομοιομορφία, δηλ. τις απώλειες που προείπαμε. Ομοιομορφία άλλωστε είναι σε τελευταία ανάλυση η μη μορφή, ο μηδενισμός.

Δημήτρης Κιούκιας.

Συνήθης πρακτική

H συνήθης πρακτική στα πανεπιστήμια, Ελλάδας και εξωτερικού, είναι λίγοι φοιτητές να κάνουν ερωτήσεις στον καθηγητή τους. Αποτελεί ρεαλιστική αναγνώριση των πραγμάτων, των νόμων φερ'ειπείν της ρουτίνας, της αδράνειας, της αναβολής,  συστολής ή και προκατάληψης. Έτσι, στην πράξη οι φοιτητές περιμένουν να τους δωθούν τα βιβλία για να διαβάσουν την ύλη και να προσπαθήσουν να περάσουν το μάθημα.
Κάπως καλύτερα είναι τα πράγματα στον τομέα των σημειώσεων: μερικοί φοιτητές προσπαθούν να κρατήσουν καλές σημειώσεις.

Δ. Κιούκιας

Οι σπουδές των επιστημών

Οι σπουδές (η εκμάθηση) των επιστημών δεν γίνονται συνήθως με εμπειρικό τρόπο, αλλά με επιστημονικό.

Δείτε, παρακαλώ, σε προγενέστερα κείμενά μας ή σε links αυτού του blog  σχετικές παρατηρήσεις .

Εναλλακτικά, μπορεί κάποιος να συμβουλευτεί οποιοδήποτε σχετικό με την έννοια της επιστήμης βιβλίο.

Ευχαριστώ,

Δημήτρης Κιούκιας.

Διαβάζοντας την «Αντιγόνη»

Ένα λογοτεχνικό και θεατρικό κείμενο καλό είναι να κρίνεται πρώτα απ’όλα από τη τέχνη του, τη δεξιοτεχνία του. Η τέχνη του να σε συναρπάζει και να νιώθεις. Αν κρινόταν πρώτα από τα διδάγματά του, θα αρκούσε μια γραπτή περίληψη αυτών.

Ίσως γι αυτό ένας καλός φιλόλογος που είχαμε στο Γυμνάσιο έμπαινε κατ’ευθείαν στα κείμενα, είτε ποητικά, είτε θεατρικά, και μας διάβαζε σαν ποταμός. Τα κείμενα εν πρώτοις, ο τρόπος χειρισμού τους, το feeling.

Διαβάζοντας κατα καιρούς το κείμενο της «Αντιγόνης», όπως και άλλες τραγωδίες, διαπίστωσα την απλή ιστορία ενός σκληρού βασιλιά (αρχηγού) που, έχοντας νόμιμους λόγους (την επίθεση εναντίον της χώρας του από δικό του άνθρωπο που συνήψε συμμαχία μ ε άλλη πόλη), τον τιμώρησε υπερβολικά και άμετρα.

Ο Κρέοντας εμφανίζεται αρχικά συμβιβαστικός απέναντι σε μια απόλυτη και μάλλον αυθάδη Αντιγόνη, δίνοντας της ευκαιρίες και δηλώνοντας τη θέση του. Η Αντιγόνη πολώνει τα πράγματα, μιλώντας μάλλον ανεπίτρεπτα, χωρίς καμμία διπλωματία,  που ίσως μαλάκωνε τον Κρέοντα.  Ο τελευταίος οχυρώνεται στο κύρος του αξιώματός του και προβαίνει στα υπόλοιπα, καθώς κλιμακώνεται η ένταση της σχέσης και της ύβρης (ύβρεων). Ο τυφλός, αν δε κάνω λάθος, μάντης που εμφανίζεται υπογραμμίζει ακριβώς το absurdum, αυτή την reductio της απώλειας έλέγχου και μετρημένης συζήτησης. Η επόμενη φάση θα φέρει το παράλογο και  την αναγωγή στο άτοπο, στο καταστροφικό τίποτα.

Η τραγωδία από νωρίς τράβηξε την προσοχή των μελετητών, μη εξεραιτέου του Χέγκελ. Είναι πάντως μια τραγωδία ανάμεσα σε άλλες που σε τελευταία ανάλυση μας λέει για ένα αυστηρό βασιλιά ή αρχηγό που τιμώρησε αυστηρά και υπέρμετρα τους παραβάτες του νόμου, που θέσπισε βέβαια και ο ίδιος. Ερμήνευσε φαίνεται  τη raison d’etat  με στενό τρόπο, αν και έθεσε σε ενέργεια και διπλωματικές διαπραγματεύσεις. Η τραγωδία μιλά για σχέσεις, για απόλυτες θέσεις, όχι μόνο για μονοδιάστατα κακούς χαρακτήρες.

Το αρχαιοελληνικό θέατρο έδωσε αρκετά πρωτότυπα και μπορεί, νομίζουμε, να διδάσκεται σε ένα μάθημα με σχετικό και ολο-περιεκτικό, αν μας επιτρέπεται ο νεολογισμός, τίτλο. Αλλά, κυρίως, για την αριστοτεχνική της πλοκής και των ωραίων χορικών και διαλόγων.

Του

Δημήτρη Κιούκια.

Προαναγγελία

Συμπεριφορές Ιφιγένειας και ζωή ως δοκιμή.


Του

Δημήτρη Κιούκια, όπ. παρ.

Το γελεκάκι

"Το γελεκάκι που φορείς εγώ στόχω ραμμένο".


Στίχος από γνωστό παλιό τραγούδι, που απομονώνεται εδώ από το σώμα του τραγουδιού.


Δημήτρης Κιούκιας, συγγραφέας-λογοτέχνης.