Oι λαμπάδες

 

 

 Οι λαμπάδες είναι πολλές
 Άσπρες, μαύρες, έγχρωμες
 Φωτίζουν τη νύχτα με τη φλόγα τους
 Την ημέρα με το μπόι τους. 

 

Οι λαμπάδες σε πολλαπλασιασμό

Σε πλειοψηφία

Κερδίζουν κι αφήνουν πίσω τους

Τα κεριά.

 

Κεριά θλιμμένα

Κεριά σπασμένα  

Κεριά μόνο σε κατάνυξη

Σε εκκλησιές.

 

Κεριά κίτρινα

Θυμωμένα

Από την ταπεινοφροσύνη

Και την ετοιμασία

Χρόνων και αιώνων.

 

Κεριά που ονειρεύτηκαν πιστούς

Κεριά που ετοιμάστηκαν για τους χαιρετισμούς

Κεριά που στάθηκαν αναμμένα

Σε δύσκολους καιρούς.

 

Σβήνουν αργά και σιωπηλά

Ακόμα και όταν μοιάζουν καινούργια

Και εκλιπαρούν

Πιστούς να βρουν

Για να τ’ ανάψουν.

 

Εν ολίγοις,

Δεν είναι των κεριών η εποχή

Των κοντών ισχνών κεριών.

Είναι η εποχή των λαμπάδων

Και των κέρινων ομοιωμάτων.

 

Δημήτρης Κιούκιας

(Γράφτηκε παλιότερα, το ανασύραμε από το αρχείο μας και το παρουσιάζουμε σήμερα. Δεν βρισκόμαστε σε διάλογο με τον Καβάφη, ελπίζουμε δε να διαθέτει ορισμένη γενική ισχυρότητα, πέρα από διάφορες συγκυρίες. Με την ευκαιρία ευχόμαστε ένα Καλό Πάσχα!).