Η σύγχρονη τροχιά θεσμικού και πολιτικού εκσυγχρονισμού που χαράχτηκε -και από την Ευρώπη -είχε μάλλον δύο όψεις. Από τη μια κινήθηκε προς την κατεύθυνση ορισμένων αποκρατικοποιήσεων και μαζέματος των κρατών, από την άλλη στην πολυεπίπεδη και ογκώδη διακυβέρνηση, με άπλωμα πολλών διοικητικών μονάδων και συμμαχικών δικτύων. Συχνά μορφές αποκέντρωσης σε διάφορους τομείς είχαν τη μορφή επέκτασης. Η Ελλάδα εν πολλοίς ακολούθησε ένα εξωτερικό πρόγραμμα θεσμικού εκσυγχρονισμού, που είχε επιλεγεί ως blueprint για εισαγωγή. Η ανάπτυξη είχε τη μορφή foreign led development με εποχή ευημερίας, αλλά και ορισμένες αποτυχίες. Η μετάβαση τώρα σε ένα πιο ισορροπημένο πρότυπο πρέπει, κατα τη γνώμη μας, να λάβει υπόψη τις επιλογές που έγιναν τότε, καθώς και με βάση το γεγονός της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 2008.

Δημήτρης Κιούκιας