Ο γραπτός
πολιτισμός ιστορικά ήρθε να αντικαταστήσει τον προφορικό, έτσι ώστε να υπάρξουν
απτά τεκμήρια για τις επόμενες γενιές και άρα αναγνώριση.
Ο ανθρώπινος
πολιτισμός μετασχηματίστηκε δηλαδή σε πολιτισμό αναγνώρισης.
Σήμερα αυτό
έχει γίνει κατανοητό, αλλά πρέπει, στην Ελλάδα τουλάχιστον, να επεκταθεί στις
επαγγελματικές σχέσεις περισσότερο, μέσω π.χ. συστατικών επιστολών.
Σημειώνουμε
ότι οι συστατικές επιστολές είναι εγκώμια αναγνώρισης και αντικαθιστούν τα «έπεα πτερόεντα» μιας –αρκετά διαδεδομένης-
προφορικής κουλτούρας.
Μετά λοιπόν
μια επιτυχή συνεργασία, ο εργαζόμενος θα πρέπει να λαμβάνει γραπτά καλά λόγια,
διότι οι έπαινοι της στιγμής εξανεμίζονται και δεν πιστοποιούνται. Αυτά θα
είναι χρήσιμα credits μεταβιβαζόμενα
στον επόμενο αποδέκτη, όπως γίνεται με τις συστατικές επιστολές στα Πανεπιστήμια
(όπου βέβαια αν θέλουμε χορηγούμε, αν δεν θέλουμε όχι).
Αποδεικνύουν
ταυτόχρονα την αρχή της υπεύθυνης συνεργασίας και της πυγμής του να παίρνεις
θέση επώνυμα και ενυπόγραφα.
Ας μη
θεωρηθεί πανάκεια η σύσταση- πάντα υπάρχουν «φουσκωμένοι λογαριασμοί», πάντως
ταιριάζει με το πνεύμα του πολιτισμού της αναγνώρισης που προ πολλού έχει
αντικαταστήσει τον προφορικό πολιτισμό.
Ίσως
επανέλθουμε πιο εξειδικευμένα.
Ευχαριστώ,
Δημήτρης Κιούκιας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου