Αν υπάρχει «μαζική υστερία», όπως πιστεύουν κοινωνικοί
επιστήμονες και ψυχολόγοι, με ορισμένες μάλιστα πρόσφατες έρευνες – και πιθανόν
να υπάρχει, αν υπάρχει προπαγάνδα, αν πιστέψουμε δηλαδή στην έννοια- υπάρχει
πολύ πιθανόν και μαζική νεύρωση,
την οποία σήμερα προτιμάμε να ονομάζουμε κατάθλιψη,
κοιτώντας μάλλον ορισμένα επιφανειακά συμπτώματα. Στα παλιά χρόνια ήταν της
μόδας ο όρος «υστερία» (π.χ στο Μεσαίωνα). Σε αρκετές απο τέτοιες περιπτώσεις
υπήρχε εναλλαγή επιθετικότητας και μελαγχολίας ή και αίσθημα πανικού εν όψει
αδιεξόδου.
Αναπτύχθηκαν, όπως θα ξέρουμε, διάφορες ερμηνείες, θεωρίες
και θεραπείες. Όπως και νάχει, η διάνοιξη διεξόδων (στο κοινωνικό σώμα, μιας και ενδιαφερόμαστε
περισσότερο για το συλλογικό) δεν μπορεί
παρα να βοηθάει.
Τέλος, να σημειώσουμε ότι δεν πρέπει να αποκλείουμε τη
μεταδοτικότητα-ενδημικότητα τέτοιων ψυχολογικών φαινομένων, εφόσον πιστέψουμε
στον όρο «μαζικός». Αλλά τότε θα ήταν ένα αντίδοτο το «ατομικός» (χρήσιμος όπως
έχει αποδειχτεί συχνά σε δύσκολες ιστορικές περιόδους); Καί , αν έτσι, δεν θα
φροντίζαμε περισσότερο τα ατομικά δικαιώματα;
(Σχετικοί όροι: το
πνεύμα της πόλεως, ευρήματα του «θεάτρου
του παραλόγου», όπου αναδεικνύονται μοναχικές ατομικότητες. Ίσως
επανέλθουμε, εδώ ή αλλού, με περισσότερα
και με βιβλιογραφία).
Δημήτρης Κ. Κιούκιας, οπ. παρ.
(Παράκληση του συγγραφέα: Να παίρνονται τα γραφόμενα , κατα
προτεραιότητα, at face value).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου