Ο μύθος είναι συχνά ένα καλλιτέχνημα, γραμμένο σε ποιητική γλώσσα, κι ένα μεγάλο μέρος
της τέρψης του έγκειται εκεί (να απολαμβάνεις για παράδειγμα τον τρόπο
περιγραφής του Αισχύλου από τους ηθοποιούς). Ανήκει δηλαδή περισσότερο στη
σφαίρα της τέχνης, όπως ένα τραγούδι. Η συμπαράθεσή του με κοινωνικό επιστημονικό
λόγο δημιουργεί ωραίους συνειρμούς και ανάλογες ενισχύσεις, αλλά δεν μπορεί να τον
υποκαταστήσει (ακόμα και οι αναλύσεις των μύθων γίνονται με επιστημονική γλώσσα, όχι με μυθική). Αδόκιμες δε ταυτίσεις με μύθους φαίνονται σαν άτυχες
παρομοιώσεις.
(Υπενθυμίζουμε με την ευκαιρία την πορεία του ανθρώπινου
πνεύματος από το μύθο στο λόγο).
Του
Δημήτρη Κιούκια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου