Παρενέργειες των κινδύνων
«Σύντομα διατυπώνοντας εδώ,
βρίσκουμε τις εξής αντιδράσεις...πιστεύοντας ότι κάτι πάντα μπορεί να μας
διαφεύγει»:
-
Εγωισμός, υποκειμενισμός και κοντόφθαλμη στάση.
-
Αισθησιασμός-ηδονισμός.
-
Στροφή προς τη θρησκευτικότητα.
-
Έξαρση του μυστικισμού.
-
Πιθανή μετατόπιση των πεποιθήσεων προς συγκεντρωτικές
μορφές διακυβέρνησης.
-
Πιθανή δυσπιστία προς ορθολογικές εξηγήσεις.
-
Πιθανή αναβίωση της προληπτικής και των προλήψεων.
-
Απαισιόδοξα ερμηνευτικά σχήματα και κοινωνικά σενάρια.
-
Πιθανές νέες συλλογικότητες.
Μάξ Βέμπερ και καπιταλισμός
Καπιταλισμός και καπιταλιστικές
επιχειρήσεις (γράφει), ακόμα και με μια προχωρημένη ορθολογικοποίηση του
καπιταλιστικού υπολογισμού, υπήρξαν σε όλες τις πολιτισμένες χώρες της γής, όσο
μπορούμε να κρίνουμε από τα οικονομικά ντοκουμέντα. Στην Κίνα, τις Ινδίες, τη
Βαβυλώνα, την Αίγυπτο, στις μεσογειακές χώρες των κλασικών χρόνων...
{Στη συνέχεια ορίζει το διακριτό
πολιτιστικό πνεύμα που ευνόησε το νεωτερικό καπιταλισμό}...
Η ιστορία , όπως είναι φυσικό,
συνεχίζεται και, κατα κάποιους τρόπους, μας ξεπερνά (χωρίς να μας μειώνει
απαραίτητα). Έτσι, ο «καπιταλισμός» θα έβρισκε
και νέα πεδία ανάπτυξης. Θα εισχωρούσε και θα παρήγαγε για την ίδια την
ευχαρίστηση...θα γινόταν λιγότερο ασκητικός». (Δημόσιος Τομέας, νο. 270).
Κανονιστικότητα
«Η εναλλακτική του παλαιού
εθίμου, έστω και του παράλογου, έμελλε να είναι όχι κάποιο νέο έθιμο ή λογική
συμπεριφορά, αλλά η ολοκληρωτική απουσία κανόνων...Το παλιό ηθικό λεξιλόγιο των
δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, οι αμοιβαίες δεσμεύσεις, η αμαρτία και η αρετή, η
θυσία, οι επιβραβεύσεις και οι τιμωρίες, δεν μπορούσαν πλέον να μεταφραστούν
στη νέα γλώσσα της απαιτούσας επιθυμίας»
(E. Hobsbawm, παρατίθεται στο Η
τραγική περίμετρος της προόδου, 1998)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου